Naar de Albert Heijn

mehDe kinderen zitten op de achterbank, we hebben ze net afgehaald van school.
‘Halen we iets om te eten in de Albert Heijn?’ vraagt Liefje. ‘Het is hier vlakbij en ik wil het wel eens zien.’
‘Ja, ik ook,’ zeg ik.
We naderen het nieuwe stadion van AA Gent. Wat is dat ding toch gigantisch en lelijk. De Albert Heijn hebben ze er blijkbaar ingebouwd.
Even later rijden we met een kar de winkel binnen.
‘Mogen we iets uitkiezen?’ vraagt Mila.
‘Een drankje en nog iets anders ook?’ vraagt Kasper.
Liefje zegt ‘ja’ en de kinderen rennen weg, op zoek naar de beste buit. Wij blijven achter, tussen het fruit en de groenten. En tussen veel volk. Ik rij de kar meteen klem. Naast en voor mij staan mensen op hun gemak naar paprika’s en courgettes te kijken. Ik zucht. Liefje ook.
‘We proberen dit zo snel mogelijk te doen,’ zegt ze. ‘Goed?’
Ik knik en wring de kar tussen enkele mensen door. Het leek nochtans rustig. Die grote parking vertekent de realiteit natuurlijk, en hierbinnen is het best krap.
Vijf minuten later, op de zuivelafdeling, hou ik het bijna niet meer uit. Het lijkt alsof de mensen opzettelijk voor mijn kar komen lopen. Ik kijk naar Liefje. ‘Ben ik nu gewoon onverdraagzaam of loopt het hier vol debielen?’ vraag ik.
Ze haalt haar schouders op. ‘Ja, ze mogen hun Albert Heijn hébben,’ zegt ze.
Kasper en Mila zigzaggen enthousiast tussen karren naar ons toe met elk een flesje cola en een pakje snoep. Omdat ik iemand in mijn nek voel ademen duw ik de kar verder. Pas een eind voorbij de hoek kijk ik achterom, Liefje, Kasper en Mila zijn nergens te bespeuren. Ik schuifel voorbij een tafeltje met een koffieautomaat. Daar zit een vrouw van in de zestig, haar sacoche op schoot, ze drinkt koffie en eet een gratis koekje. De vrouw is onverstoorbaar rustig, op dat drukke kruispunt tussen al die karren, dat doet me glimlachen. Ze heeft geen boodschappen bij. Is ze hier enkel om gratis koffie te drinken? Ik neem een beker en vul hem met koffie.
Omdat er zowel rechts als links iemand tegen me aan staat te duwen die ook koffie wilt, maak ik me uit de voeten en sla ik links af, daar is weinig volk. Ik parkeer de kar in een verlaten hoekje bij de flessen water en drink van de koffie. Die is niet lekker maar ook niet slecht. Ik wacht hier wel tot Liefje passeert.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s