Ecocheques = klotecheques

Het is middagpauze, ik loop naar de Lijnwinkel. Morgen vervalt mijn abonnement. Ik heb een envelop vol ecocheques, ze zijn 250 euro waard. Een jaarabonnement kost 237 euro. Ik trek de deur open en stap het hok binnen, een winkel kun je het niet noemen. Het ruikt er muf, naar uitgeademde lucht. Een vrouw staat voor. Ze praat plat Gents en ze kauwt op haar woorden, ik begrijp niet wat ze zegt. Ik duw tegen de deur, hou mijn voet ertussen zodat hij niet dichtvalt en adem door de kier.
Zoveel geld voor een abonnement, om misselijk van te worden.
‘Pardon!’ Het is de stem van de vrouw die net nog zo onduidelijk sprak, heel helder nu.
Ik stap opzij en ga naar het loket. De man van de Lijn kijkt me aan, zijn armen liggen gekruist op de balie.
‘Ik moet mijn abonnement verlengen. Kan dat intussen al met ecocheques? Vorig jaar zeiden jullie dat het enkel een kwestie van tijd was.’
‘Nee, nog steeds geen ecocheques.’
‘Wanneer dan wel?’
‘Nooit waarschijnlijk. Ze komen niet tot een overeenkomst met de overheid. In de wet staat dat er geen abonnementen mogen worden gekocht met ecocheques. En daarbij, de Lijn zou er toch te veel op verliezen.’ Hij haalt zijn schouders op.
Ik zucht. ‘En dan zeggen ze dat ze met die ecocheques duurzame mobiliteit willen bevorderen. Wat voor zever is dat?’
‘Sorry,’ zegt hij. ‘Ik kan er ook niks aan doen.’
‘Nee. Jij kunt er niks aan doen, da’s waar.’
‘Maar er is een andere mogelijkheid.’ Er verschijnt een lachje op zijn gezicht. ‘Je kunt met je ecocheques wél Lijnkaarten kopen. Dan koop je er gewoon een heleboel en daar kun je ook een heel eind mee weg.’
‘Lijnkaarten? Die zijn drie of zelfs vier keer zo duur, als je vaak de tram neemt.’
‘Het is een mogelijkheid, mevrouw.’ Hij legt de klemtoon op de ‘een’.
‘Dus voor die dure kaarten mag het wel en voor een abonnement niet?’
‘Inderdaad,’ zegt hij.
‘Onnozelaars.’
Hij trekt zijn wenkbrauwen op. ‘Zal ik dan nu uw abonnement vernieuwen?’
Ik geef hem mijn identiteitskaart en mijn oude abonnement. Even later duw ik mijn bankkaart in het betaalapparaat. Ik tik mijn code in en voel hoe mijn maag samentrekt. In mijn bankrekening een gat van 237 euro en in mijn zak een envelop vol ecocheques. Klojo’s.