Ik zit op de trap van de hoedenwinkel naast de broodjeszaak. De straat is nauw, het is de enige plek waar de zon bij kan. Ik scheur het papier open en bijt in het broodje. Taai, maar de mozzarella is oké. Als ik veel honger heb kan de smaak me minder schelen.
Een auto stopt, de vier knipperlichten staan op. De bestuurster haast zich naar de andere kant van de wagen en opent het portier. Een hoogbejaarde vrouw stapt moeizaam uit. Ze is mager, haar rug is wat gekromd. Zijn het moeder en dochter? Ik zoek naar gelijkenissen tussen beide vrouwen maar vind er niet meteen. De leeftijden kloppen, rond de negentig en rond de zestig. De jongere vrouw ondersteunt de oudere en zo stappen ze de kapperszaak aan de overkant binnen. Door de grote ramen kun je makkelijk binnen kijken, wel belemmert een poster het zicht. Er staat een blondine met kortgeknipte haren op. Het is wellicht de bedoeling dat ze wild en aantrekkelijk overkomt, maar ze is me te jong, te gepolijst. Dertien in een dozijn.
De kapster loopt naar de oudere vrouw toe, ze neemt haar jas aan en wijst naar een stoel bij de wastafels. De vrouw die mogelijk haar dochter is helpt haar neer te zitten en overlegt dan met de kapster. Het gezicht van de oudere vrouw is stuurs, in haar houding zit berusting. Even later komt de jongere vrouw buiten. Als ze de deur van de auto opent, zie ik de badge op haar jas. Familiehulp dus.
Zal ik later ook door Familiehulp naar de kapper worden gebracht? Ik knip mijn haar zelf, kappers vertrouw ik niet. Zolang ik mijn arm kan bewegen moeten ze van mijn haar afblijven.
Ik bijt in het broodje, hoe voller mijn maag, hoe minder het me smaakt. Een andere oudere dame stapt de kapperszaak uit. Haar ogen blinken, de arm waar haar handtas om hangt houdt ze gebogen. Haar kapsel heeft die typische snit voor vrouwen van haar leeftijd. De kleurspoeling is identiek aan de kleur van haar jas. Beige. Zou ze dat zo gevraagd hebben? Voor de poster van de griet met de blonde haren kijkt ze even in haar tas, dan stapt ze verder. Ik verfrommel het papier van het broodje, mik het in de vuilnisbak enkele meters verder. Dan sta ik op en open ik het slot van mijn fiets.